به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که در مجله تحقیقات بالینی منتشر شده است، نشان داد که اطلاعات ژنتیکی از ویروسی که باعث کووید-۱۹ میشود، سیستم ایمنی بدن را وادار به تولید سلولهای خاص با خواص ضد سرطانی میکند. این سلولهای ایمنی، نوعی گلبول سفید خون به نام سلولهای تک هسته ای، به کوچک شدن بسیاری از سرطانها در موشها کمک میکنند.
سرطان معمولا زمانی گسترش مییابد که تنها سلولها در محل تومور جمع شوند. دکتر آنکیت بهارات، رئیس جراحی قفسه سینه در پزشکی نورث وسترن و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که سلولهای سرطانی این سلولهای منفرد را به سلولهای دوستدار سرطان تبدیل میکنند. سپس این سلولهای منفرد به محافظت از سلولهای سرطانی در برابر سیستم ایمنی بدن کمک میکنند و به تومورها اجازه رشد میدهند.
بهارات به Live Science گفت: "آنها اساسا مانند قلعهای در اطراف سلولهای سرطانی شکل میگیرند و از آنها در برابر تهاجم به سیستم ایمنی بدن محافظت میکنند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که برخی از شرایط التهابی مانند COVID-۱۹ میتواند باعث تغییر در ویژگیهای سلولهای منفرد شود.
بهارات و همکارانش خاطرنشان کردند که برخی از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید و سرطان، تومورهای آنها پس از عفونت کوچک شده است، بنابراین آنها نمونههای خون افرادی را که دوره شدید کووید-۱۹ داشتند تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که تنها سلولهایی که پس از عفونت شدید تولید میشوند، گیرنده خاصی را حفظ میکنند که به خوبی به توالی خاصی از RNA کووید-۱۹ متصل میشود.
بهارات توضیح داد: اگر سلولهای تنها یک قفل باشند و RNA کووید یک کلید باشد، فقط متناسب است (درست مانند کلید که در قفل قرار میگیرد).
محققان موشهای مبتلا به انواع مختلف ملانوم مرحله IV، سرطان ریه، سرطان پستان و سرطان روده بزرگ را بررسی کردند.
به موشها دارویی برای تحریک مونوسیتها و در نتیجه تقلید از پاسخ ایمنی به عفونت COVID-۱۹ داده شد. تومورها در چهار نوع سرطان مورد مطالعه کوچک شدند.
محققان دیدند که تنها سلولهای جهش یافته دارای خواص مبارزه با سرطان هستند. همچنین، این سلولهای تحریک کننده منفرد توسط تومورها به سلولهای "دوستدار سرطان" که از تومورها محافظت میکنند، تبدیل نمیشوند.
در عوض، مونوسیتهای جهش یافته به محلهای تومور در موشها مهاجرت کردند، کاری که اکثر سلولهای ایمنی نمیتوانند انجام دهند. هنگامی که سلولهای تنها به تومور نزدیک میشوند، سلولهای کشنده طبیعی را فعال میکنند.
بهارات میگوید سلولهای کشنده سپس به سلولهای سرطانی حمله کردند و باعث کوچک شدن سرطان شدند.
بهارات معتقد است که این مکانیسم ممکن است در انسان و در برابر انواع دیگر سرطان نیز کار کند، زیرا نحوه گسترش بیشتر سرطانها در سراسر بدن را مختل میکند. وی خاطرنشان کرد: "با فعال کردن این مسیر، ما تنها سلولها را آماده میکنیم تا هرگز به سلولهای دوستدار سرطان تبدیل نشوند. "
مهم است که این مکانیسم امکانات درمانی جدیدی را برای سرطانهای پیشرفتهای فراهم کند که به روشهایی مانند ایمونوتراپی که برای مبارزه با سرطان به سیستم ایمنی بدن متکی هستند، پاسخ نمیدهند.
در حال حاضر آزمایشهای بالینی مورد نیاز است تا مشخص شود که آیا این مکانیسم همان اثر مبارزه با سرطان را در انسان تولید میکند یا خیر.
منبع: لایف ساینس